• tampon usuwamy ok. 0,5 godziny po zabiegu
• przez 2 godziny nie należy jeść i pić
• nie spożywać gorących pokarmów
• w dniu zabiegu nie płukać ust
• nie palić papierosów
• unikać wysiłku fizycznego w dniu zabiegu
• można zastosować zimne zewnętrzne okłady
• w przypadku bólu przyjąć lek przeciwbólowy
• w wypadku niepokojących objawów (obrzęk,krwawienie,silny ból) proszę skontaktować się z lekarzem

Korona porcelanowa jest stałym uzupełnieniem protetycznym, które wygląda jak naturalna korona zęba i ma ją zastępować.

Korony protetyczne stosuje się w przypadkach bardzo zniszczonych zębów gdy niemożliwe jest odbudowanie naturalnej korony.

Istnieją dwa rodzaje koron porcelanowych – korony na metalu i pełnoceramiczne.
Typ pierwszy charakteryzuje się metalowym trzonem, na który napalana jest porcelana. Są to najczęściej stosowane korony.
Korony pełnoceramiczne to korony w całości zrobione z porcelany i zazwyczaj wykonuje się je w odcinku przednim.
Do założenia koron niezbędne jest oszlifowanie zęba. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym i jest on całkowicie bezbolesny.

Most jest stałym uzupełnieniem protetycznym, które pozwala odbudować braki zębowe dzięki wykorzystaniu sąsiednich zębów.
Składa się on z minimum trzech koron: środkowa korona uzupełnia brakujący ząb a pozostałe okrywają zęby z nim sąsiadujące. Do założenia mostu niezbędne jest oszlifowanie zębów sąsiednich.

Nieleczona próchnica prowadzi do chorób miazgi zęba, wtedy konieczne staje się leczenie endodontyczne (kanałowe) zęba.
Leczenie to polega na usunięciu chorej miazgi z kanałów, udrożnieniu i poszerzeniu ich oraz ostatecznym wypełnieniu.
Zwykle jest to czasochłonna i trudna procedura (2-4 wizyty), szczególnie jeśli chodzi o zęby trzonowe, które mają często zwężone kanały i skomplikowaną anatomię. Jednak tak wyleczony ząb może nam posłużyć od kilku do kilkunastu lat.

Konieczność prawidłowego dostępu do kanałów może skutkować osłabieniem tkanek zęba, a to niesie za sobą możliwość złamania się
ścianki i w skrajnych przypadkach uniemożliwia dalsze leczenie. Anomalie anatomiczne w zębie
(zakrzywione, zobliterowane, czyli zamknięte kanały) mogą uniemożliwić całkowite udrożnienie kanałów.
Narzędzia do opracowywania w takich kanałach mogą się zaklinować lub złamać, mogą również
torować sobie fałszywą drogę prowadząc do perforacji ścianki.

W przypadku leczenia zębów ze zmianami okołowierzchołkowymi istnieje prawdopodobieństwo, że
pomimo prawidłowego leczenia zmiany zapalne nie ulegają wygojeniu i wtedy konieczny jest zabieg
chirurgiczny, polegający na resekcji wierzchołka korzenia lub usunięciu zęba.
Jednak dziedzina stomatologii – endodoncja rozwija się dość prężnie co daje nam więcej możliwości
i zmniejsza ryzyko powikłań w leczeniu kanałowym.

Już kilka minut po umyciu zębów na ich powierzchni tworzy się tzw. film, czyli miękka płytka składająca się ze złuszczonych nabłonków, resztek pokarmowych i bakterii. Nieusunięta płytka po kilkunastu dniach ulega mineralizacji i zamienia się w kamień nazębny.
Niektórzy pacjenci mają zwiększoną tendencję do odkładania się kamienia. Związane to jest ze specyficznym składem śliny i genetycznymi uwarunkowaniami. Naddziąsłowy kamień nazębny jest widoczny, ma jasnożółty kolor (u palaczy i osób pijących duże ilości czarnej herbaty jest ciemnobrązowy). W największych ilościach odkłada się w okolicy ujścia przewodów ślinowych, tj. od strony językowej zębów siecznych dolnych i na wysokości górnych szóstek. W skrajnych przypadkach wypełnia przestrzenie międzyzębowe i uniemożliwia stosowanie nitki dentystycznej. Znacznie groźniejszy jest kamień poddziąsłowy, który powoduje zapalenie dziąseł. Wtedy pacjent zauważa krew przy szczotkowaniu zębów czy nawet spożywaniu pokarmów, odczuwa niesmak i nieprzyjemny zapach własnego oddechu. Odkładający się na zębie kamień poddziąsłowy obejmuje coraz większą powierzchnię korzenia i powoduje niszczenie tkanki kostnej utrzymującej ząb w zębodole. Dochodzi do rozchwiania zębów, rotacji i wędrowania, a w konsekwencji do ich utraty.

Najlepszą ochroną przed powstawaniem kamienia jest właściwa higiena jamy ustnej – regularne usuwanie resztek pokarmowych pozostających na zębach po spożyciu posiłku, stosowanie nitek dentystycznych, szczoteczek do przestrzeni międzyzębowych oraz irygatorów.
U większości pacjentów konieczne jest profesjonalne oczyszczanie zębów w gabinecie stomatologicznym 1-2 razy w roku (lub częściej, jeżeli jest taka konieczność). Wykonuje się wówczas skaling, czyli usuwanie kamienia przy wykorzystaniu fal ultradźwiękowych, pod wpływem których twarde złogi odrywają się od powierzchni zęba. Następnie konieczne jest wypolerowanie powierzchni oczyszczonych zębów.

Dodatkowym zabiegiem może być piaskowanie, czyli usuwanie osadu nazębnego przy użyciu piasku dentystycznego, który z odpowiednią ilością wody rozpyla się specjalną piaskarką.

Zabieg skalingu w większości przypadków jest zabiegiem bezbolesnym. Przy dużej wrażliwości zębów i dziąseł można wykonać go w znieczuleniu.