Dlaczego należy uzupełniać braki zębów?
Utrata zęba to nie tylko problem estetyczny.
Braki w obrębie zębów siecznych, kłów lub pierwszych przedtrzonowców są zazwyczaj widoczne przy uśmiechu i to motywuje pacjentów do ich szybkiego uzupełniania. Braki zębów trzonowych są przez innych niezauważalne i często pacjenci odkładają ich odbudowę na później. Po 2-3 miesiącach nasz mózg przyzwyczaja się do nowej sytuacji i często dochodzimy do wniosku, że można funkcjonować bez jednego czy kilku zębów. Nic bardziej mylnego.
Braki w obrębie zębów siecznych, kłów lub pierwszych przedtrzonowców są zazwyczaj widoczne przy uśmiechu i to motywuje pacjentów do ich szybkiego uzupełniania. Braki zębów trzonowych są przez innych niezauważalne i często pacjenci odkładają ich odbudowę na później. Po 2-3 miesiącach nasz mózg przyzwyczaja się do nowej sytuacji i często dochodzimy do wniosku, że można funkcjonować bez jednego czy kilku zębów. Nic bardziej mylnego.
Skutki nieuzupełniania zębów:
– problemy ze spożywaniem posiłków
Nasilenie tego problemu zależy od umiejscowienia i rozległości braków. W przypadku braku zębów siecznych występują trudności z odgryzaniem pokarmu. Natomiast jeśli braki dotyczą stref bocznych, znacznie utrudnione będzie rozdrabnianie pokarmów. Przełykanie nieprawidłowo i niecałkowicie przeżutych pokarmów lub zbyt dużych kęsów może mieć wpływ na układ pokarmowy.
– zęby, w okolicy których jest brak zębowy zaczynają przesuwać się w kierunku luki
Często dochodzi do zmniejszenia luki ale bardzo rzadko zamyka się ona we właściwy sposób. Najczęściej korona zęba przechyla się w stronę luki a korzeń tylko minimalnie zmienia swoje położenie. Po kilku latach od ekstrakcji zęba (usunięcia) w miejscu braku trzonowca może już być miejsce tylko na ząb wielkości przedtrzonowca. Kiedy problem dotyczy zębów czwartych lub piątych ( przedtrzonowców), tego miejsca może już w ogóle nie być. Śladem po utarcie zęba pozostaje jednak szpara wielkości 3-5 mm, która pozostaje widoczna, a którą bardzo trudno zniwelować.
– ząb z przeciwnego łuku ( antagonista) pozbawiony podparcia zmienia swoje umiejscowienie.
Ząb antagonistyczny nie mając podparcia wysuwa się do luki (staje się dłuższy) i przeszkadza w ruchach bocznych żuchwy. Prowadzi to do jego uszkodzenia i rozchwiania, a w konsekwencji do usunięcia. Jego szyjka odsłania się i często rozwija się w niej próchnica.
– wysokość zwarcia ulega zmianie
Nadmiernie obciążone pozostałe zęby ulegają szybszemu starciu, stają się płaskie i niskie. To wpływa na zmianę rysów twarzy. Pogłębiają się bruzdy wokół ust, policzki zapadają się, zmniejsza się odległość między nosem a brodą, twarz wygląda starzej.
– mogą pojawić się dolegliwości bólowe
Rozległe braki zębów powodują utratę podparcia żuchwy. Staje się ona niestabilna i położenie jej w stawie skroniowo-żuchwowym ulega zmianie. Staw pracuje nieprawidłowo, dochodzi do niszczenia jego struktur, co może manifestować się bólem.